کلیسای ساگرادا فامیلیا بارسلونا

کلیسای ساگرادا فامیلیا ، یک کلیسای شگفت انگیز و منحصر به فرد در بارسلونای اسپانیا است. اگر به اسپانیا سفر کردید و تنها برای بازدید از یک مکان وقت داشتید بدون شک باید این کلیسا را انتخاب کنید. در ادامه با سیر و گشت همراه باشید.

این کلیسا که به سبک قرون وسطی ساخته شده است اوج شکوه و عظمت را به هر بیننده ای منتقل می کند. کار ساخت این کلیسا از سال ۱۸۸۲ شروع شد و هنوز هم ادامه دارد .پیش بینی می شود که ساخت و ساز این مجموعه ی عظیم درسال ۲۰۲۶ یعنی یک قرن پس از مرگ معمار این بنا به پایان برسد.

شاید این بنا نیمه تمام باشد اما سالانه حدود ۲.۸ میلیون نفر را به خود جذب می کند و رکورد پربازدیدترین بنای یادبود اسپانیا را به خود اختصاص داده است.

یکی از مهم ترین بازدید کنندگان آن پاپ بندیک شانزدهم بود که کلیسا را در نوامبر ۲۰۱۲ طی جشن بزرگی تقدیس کرد.

کلیسای ساگرادا فامیلیا تمام فکر آنتونی گائودی معمار کلیسارا به خود مشغول کرده بود. این بنا به سفارش جامعه محافظه کار و به عنوان مکانی برای کفاره گناهان در شهر ساخته شده بود. گائودی تکمیل این مکان را مانند یک ماموریت الهی می دانست حتی زمانی که بودجه ساخت کلیسا تمام شد او از جیبش برای پروژه خرج می کرد. در سال های آخر زندگی اش از کسانی که فکر می کرد اتمام این بنا برایشان مهم است کمک میگرفت و هیچ ابایی از این کار نداشت.

گائودی کلیسارا به طول ۹۵ متر و عرض ۶۰ متر بنا کرده است که گنجایش ۱۳۰۰۰ نفر را دارد و برج مرکزی اش با ۱۷۰ متر ارتفاع در بالای کلیسا قرار گرفته است. او با استفاده از خطوط راست و مستقیم مخالف بود و اعتقاد داشت هیچ خط راستی در طبیعت وجود ندارد به همین دلیل به برج ها انحناهایی می داد که از کوهستان های خارج بارسلونا الهام گرفته بود. بالای این برج ها را با مجسمه هایی که گویی قسمت هایی از سنگ هستند تزئین می کرد. مجسمه مریم مقدس، سه نفر از حواریون و چهار واعظ دیگر از جمله مجسمه های سنگی این بنا هستند.

پس از مرگ گائودی تنها سردابه، دیوار های بخش خطابه، یک ورودی و یکی از برج ها کامل شده بود. سه برج دیگر در سال ۱۹۳۰ کامل و به این‌ مجموعه اضافه شدند ‌که نمای ورودی شمال شرقی که به ورودی ولادت معروف است را کامل کردند. در سال ۱۹۳۶ در طی جنگ های داخلی گروهی از آشوبگران فضاهای داخلی شامل کارگاه ها، نقشه ها و مدل ها را به آتش کشیدند و چیزی جز ویرانی باقی نگذاشتند. اما درسال ۱۹۵۲ ساخت این مجموعه دوباره آغاز شد که به دلیل وجود اختلاف نظرهای زیاد، پیشرفت چندانی نداشت.

مخالفان ادامه پروژه ادعا می کنند که شبیه سازی کامپیوتری از نقشه ها نشان می دهد که این بنا هیچ شباهتی به نقشه های اصلی گائودی ندارد اما چه خوشمان بیاید و چه از آن تنفر داشته باشیم شکوه و عظمت این بنا قابل انکار نیست. هر چند که قبل از تکمیل کامل بنا بخش های قدیمی تر به بازسازی نیاز دارند.

کار بر روی سقف داخلی کلیسا درسال ۲۰۱۰ به پایان رسید. نمای این سقف به شکل جنگل های انبوهی طراحی شده بود که شاخ و برگ درختان از ستون های کلیسا بالا می روند و در سقف کلیسا جنگلی انبوه را به نمایش می گذارند و نور خورشیدی که از پنجره ها به درون کلیسا ساطع می شد. هیچ کدام از این طراحی ها اتفاقی نبودند و زاده فکر و پیش بینی گائودی بودند. سنگ به کار رفته در این ستون ها متفاوت است، بعضی ستون ها از گرانیت بعضی از جنس بازالت خاکستری تیره و در نهایت سنگ های کبود رنگ ایرانی برای ستون های شبستان استفاده است.

دو تریبون برای هم خوانی ها در این کلیسا ساخته شده است. ظرفیت تریبون اصلی ۱۳۰۰ نفر است و یک تریبون کوچک ۳۰۰ نفره هم برای کودکان در قسمتی دیگر از آن قرار دارد .

منبع: lonelyplanet.com